Exion ng sibuyas

[ Pangalan sa Latin ] Allium cepa L.
[ Pagtutukoy ] Alkylated alliins
[Paraan ng pagtuklas] HPLC
Tungkol sa Exion ng sibuyas:
Sa sinaunang Greece, ang mga atleta ay kumain ng maraming sibuyas dahil pinaniniwalaan na magpapagaan ang balanse ng dugo. Ang Roman gladiators ay pinahid ng sibuyas upang patatagin ang kanilang kalamnan. Sa Middle Ages ang mga sibuyas ay isang napakahalagang pagkain na babayaran ng mga tao ang kanilang renta na may mga sibuyas at ibigay pa sa kanila bilang mga regalo. Ang mga doktor ay kilala upang magreseta ng mga sibuyas upang mapadali ang paggalaw ng bituka at pagtayo, at upang mapawi ang pananakit ng ulo, ubo, kagat ng bituka at pagkawala ng buhok. Ang sibuyas ay ipinakilala sa Hilagang Amerika ni Christopher Columbus sa kanyang 1492 na paglalakbay sa Hispaniola. Ang mga sibuyas ay inireseta din ng mga doktor noong unang bahagi ng 1500 upang matulungan ang kawalan ng katabaan ng mga kababaihan, at maging ang mga aso at baka at marami pang ibang mga alagang hayop sa sambahayan. Gayunpaman, ipinakita ang kamakailang katibayan na ang mga aso, pusa, at iba pang mga hayop ay hindi dapat bigyan ng mga sibuyas sa anumang anyo, dahil sa pagkalason habang natutunaw.
Ang mga pangunahing bahagi ng katas ng sibuyas ay alkylated alliins, ang pinakamahalaga sa mga ito ay 1-propenyl-alliin. Ang Propenyl-alliin ay na-cleaved na enzymatically upang makabuo ng propenyl sulfenic acid. Ang mga langis ng sibuyas ay naglalaman ng mga alkylated disulfide, habang ang quercetin ang pinakamahalagang flavonoid. Bilang karagdagan, ang katas ay naglalaman ng mga biocatalist, lalo na ang mga enzyme, pati na rin ang mga glucokinin at mineral (Ca, Na, K, Fe).